Posters for the Froots Salad

The First Web Site WIth the Blue Whales

http://www.arenasoccerclub.gr/

Photoshoot at Asty 68, Konstantinoupoleos 68, Keramikos, Athens, Greece!

Jour Fixe

Λήθη a Compás

Λήθη a Compás
15-20 Ιουνίου / "Βυρσοδεψειο / Vyrsodepsio by Oδc Company"

Ένα τοπίο ακατοίκητο, το τοπίο της μνήμης.
Ο άνθρωπος αρχίζει για να μιλήσει και τελειώνει για να μην ξαναμιλήσει.

Η ρυθμική παρτιτούρα της Λήθης του Δημήτρη Δημητριάδη, ως σύγχρονο ξόρκι
συνδιαλέγεται με τη γειωμένη, σχεδόν παγανιστική, κίνηση του flamenco. Με τις Βικτώρια Κόκκιζα και  Γεωργία Τσαγκαράκη.

Our logo for the new project

By Mirca Straticopoulou for Atomic No6's Edit

Α. Γνωριμία :

- θετική διαίσθηση

- ανάγκη για επικοινωνία

- ενεργειακό ταίριασμα

- καλή πρόθεση

-τοποθέτηση του άλλου ψηλά

-αναμονή κατανόησης

-αναμονή κάλυψης αναγκών

-προσδοκίες

Β. Σχέση

Όλα τα χαρακτηριστικά της γνωριμίας αλλά και :

-        Τριβή

-        Οικειότητα

-        Απομυθοποίηση κάποιων χαρακτηριστικών του άλλου

-        Μεγαλύτερες προσδοκίες

-        Απαίτηση κατανόησης

-        Βάφτιση της κατάστασης ως «αγάπη», με τα συνεπάγωγα των αξιώσεων αυτής

-        Αναμονή συγκεκριμένης συμπεριφοράς

-        Πράξεις για αντάλλαγμα άλλων πράξεων

-        Στήριξη και αναμονή στήριξης

-        Αυξημένη αίσθηση της απαίτησης

-        Κατανόηση και αναμονή κατανόησης

Γιατί έρχεται η ρήξη;;

                                  ΡΗΞΗ

Η ρήξη είναι μια συνθήκη παροδικής, στιγμιαίας απομυθοποίησης η οποία ενδέχεται να γίνει μόνιμη. Στο μυαλό των ανθρώπων που έρχονται σε ρήξη τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά της σχέσης συγχέονται, γιατί τα άτομα εκείνη τη στιγμή βιώνουν μιαν αντίφαση. Οι προσδοκίες, η αγάπη (σύνθετη λέξη και όχι κοινή για όλους, συχνά παγίδα), τα συνεπάγωγα της έκθεσης του εαυτού στον άλλο, απαιτούν κάθετα την κατανόηση και όταν δεν τη λαμβάνουν τα χαρακτηριστικά της οικειότητας ανοίγουν τον δρόμο για ένα μη θεμιτό αποτέλεσμα. Επειδή το κυριότερο που αποζητείται από τους οικείους είναι, κυρίως, η κατανόηση, ιδίως στις δύσκολες στιγμές, όταν ο «υπέροχος άλλος» μας αναιρεί με τον οποιοδήποτε τρόπο, «στραγγίζονται» τα συναισθήματα και τη στιγμή εκείνη, το μυαλό, αντλεί από την οικειότητα την άνεση για τις πιο έσχατες συμπεριφορές. Επιλέγει, ασυναίσθητα, να εστιάσει στις φανερωμένες, μη αποδεκτές, πτυχές του άλλου και αντιδρά στην αναίρεση με αναίρεση.

Director'S Point of View??

Edit

Ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που έχει απασχολήσει τις ανθρώπινες κοινότητες εδώ και χρόνια. Το κατά πόσον είναι αρνητικό ή χρήσιμο για την αυτοσυντήρηση, το πώς μπορεί κανείς να το διαχειριστεί, το αν μπορεί να ελεγχθεί από το άτομο που το βιώνει είτε από κάποιον κοντινό του, είναι τα συνακόλουθα ερωτήματα που ακόμα ψάχνουμε την λύση τους.

Ανεξάρτητα από τις κρίσεις και τις μελέτες ή την κοινωνική προσπάθεια προσδιορισμού του φαινομένου, με την ευκαιρία που δίνει η πλατφόρμα Rethink, οι Atomic No6, θέλουν να παρουσιάσουν την διαδικασία της χειραγώγησης του θυμού αλλά και την διαδικασία της κοινοποίησης του αισθήματος αυτού σε άλλους.

Η ιδέα βασίζεται στην παρατήρηση του ότι μία συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θυμώνουν με κάποιον. Αυτό αν δεν το επεξεργαστεί ο άνθρωπος λογικά, μπορεί να γίνει τροχοπέδη στην επικοινωνία του και στην κοινωνική του συμπεριφορά, προκαλώντας ρίξεις και περιττή ένταση στην προσωπική, κοινωνική ή και επαγγελματική ζωή του.

Με εκκίνηση λοιπόν τον πραγματικό κόσμο και κινούμενοι παράλληλα με αυτόν, δημιουργήσαμε ένα πλασματικό χαρακτήρα, τον Χρήστο Αγγελίδη, που πρωτοεμφανίστηκε τον Απρίλη του 2013  με τη μορφή ενός προφίλ στα social media, Facebook και Twitter. Ο Χρήστος είναι ένας καθημερινός άνθρωπος, όπου χτίζοντας το προφίλ και την προσωπικότητά του, προσπαθήσαμε να μην φανεί ότι τον απασχολεί το θέμα του θυμού με κλινικό τρόπο.

Ο χαρακτήρας μας είναι ο τρόπος και το μέσο πρώτον για να παρακολουθήσουμε τις σκέψεις του κόσμου σε σχέση με το θέμα του θυμού (συχνότητα, διαχείριση, επικοινωνία) και δεύτερον της καταγραφής των πληροφοριών και δεδομένων που θα εμπνεύσουν το κείμενο.

Στη διάρκεια της παράστασης, το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει τον χαρακτήρα, (κάποιοι μπορεί να τον γνωρίζουν ήδη και κάποιοι θα τον γνωρίσουν εκεί) να βρίσκεται στη στιγμή που βιώνοντας το συναίσθημα του θυμού, αποφασίζει να το επικοινωνήσει στον δέκτη του, μέσω ενός video. Η χρήση του μέσου αυτού γίνεται λόγω της αποστασιοποίησης που εκείνη την ώρα τον κάνει να νιώθει ότι θα επικοινωνήσει καλύτερα. Συγχρόνως όμως, με τη χρήση αυτού του μέσου, ο Χρήστος πιστεύει και ξέρει ότι θα είναι πιο συγκεκριμένη η έκφρασή του, αφού ο παραλήπτης θα έχει την δυνατότητα να κατανοήσει τα λεγόμενα του, να δει τις εκφράσεις του, να ακούσει τον τόνο της φωνής του.

Ο χαρακτήρας μας λοιπόν, βρίσκεται πάνω στη σκηνή-δωμάτιό του, μπροστά στον υπολογιστή του και αυτο-βιντεοσκοπείται. Συνδεδεμένος με τον υπολογιστή του είναι ένας projector που προβάλλει στο κοινό ό,τι φαίνεται στη οθόνη του Χρήστου.

Η διαδικασία δεν τελειώνει εκεί. Αυτό, γιατί όταν ξαναβλέπει το video που μόλις δημιούργησε, αρχίζει να αμφισβητεί τον εαυτό του. Βλέπει τις παραλήψεις, τις επαναλήψεις, τον άσχημο τρόπο, τις άσχημες εκφράσεις του προσώπου. Ακολουθεί μια διαδικασία μοντάζ. Το μοντάζ που που ίσως θα έπρεπε να είμαστε σε θέση να κάνουμε κάθε στιγμή. Η επαναδιαπραγμάτευση της σκέψης μας.

Του έχει δοθεί τελικά η ευκαιρία να ξανασκεφτεί και να επιλέξει ένα διαφορετικό τρόπο; Η θεματική του θα προκύψει από την έρευνα της περσόνας Χρήστος Αγγελίδης. Το μόνο σίγουρο είναι το ότι όταν ο Χρήστος νιώσει ότι έχει ολοκληρώσει το έργο του μοντάζ του θυμού του, όταν νιώσει ότι είναι έτοιμος να το επικοινωνήσει στο άτομο που απευθύνεται και πατήσει το send, το τελικό μήνυμά του θα φτάσει στα προσωπικά inboxes[1] των θεατών μέσα στο θέατρο. Ενδεχομένως η τελευταία παράσταση να μεταδοθεί σε live streaming.

Προτεινόμενη διάρκεια 50'.

---

[1] Θα προτείνεται σε όλους τους θεατές να κρατήσουν τα τηλέφωνά τους απλά στο αθόρυβο και να έχουν αφήσει τον αριθμό τους στο γκισέ για λόγους αποστολής πληροφοριών της παράστασης με τη δέσμευση του ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν τα στοιχεία τους για άλλο λόγο.

Record/Replay/Cut/Paste/Move Enter/Send COMMUNICATE

     RETHINK COMMUNICATION                   ΞΑΝΑΣΚΕΨΟΥ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

          THINK WHO YOU ARE                                      ΣΚΕΨΟΥ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ

            WHAT YOU REALLY WANT                    ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΕΙΣ

                                     CREATE A MESS      ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟ ΧΑΟΣ

          EDIT YOUR THOUGHTS                                ΜΟΝΤΑΡΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ 

  RETHINK YOUR ANGER                                      ΞΑΝΑΣΚΕΨΟΥ ΤΟΝ ΘΥΜΟ ΣΟΥ

Η διαδικασία είναι απλή: Record/Replay/Cut/Paste/Move

                                        Enter/Send

                                        COMMUNICATE

Στον καθημερινό κόσμο, τη στιγμή που ο θυμός μας χτυπάει κόκκινο και ανακαλύπτουμε καινούριες φλέβες στο μέτωπό μας να πάλλονται, έχει ήδη συμβεί το λάθος[1].

Σε έναν φανταστικό κόσμο, τη στιγμή που ο θυμός μας χτυπάει κόκκινο και ανακαλύπτουμε καινούριες φλέβες στο μέτωπό μας να πάλλονται, πατάμε το PAUSE. Στη συνέχεια, ανατρέχουμε στη σκέψη μας, προσδιορίζουμε τις εκφάσεις μας, ανοίγουμε το στόμα μας και φτάνουμε σε μία αδιέξοδη κατάσταση όπου... (οι συνομιλητές έχουν ξεπεράσει τα σεβαστά decibel που χαρακτηρίζουν μια συνομιλία ανθρώπων, όπου χρησιμοποιούν εκφράσεις που δεν θα έπρεπε να είχαν ακούσει τα αφτιά τους, εκφράζουν ιδέες που δεν θα έπρεπε να έχουν γεννηθεί και όλα αυτά συμβαίνουν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που φαίνεται να μην έχει τέλος αφού οι επαναλήψεις των αυξανομένων σε φωνητική ένταση άνωθεν μοτίβων ακολουθούν μία κυκλική πορεία.)... τσακωνόμαστε.

Σε έναν διαφορετικό κόσμο όμως, κάποιοι άνθρωποι θέλουν να κάνουν κάτι διαφορετικό για αυτό. Θέλουν να βρουν τον τρόπο να επαναδιαπραγματευθούν  τον θυμό τους και τον τρόπο να τον επικοινωνήσουν.

Ο Χρήστος Αγγελίδης[2] είναι ένας συνηθισμένος σύγχρονος άνδρας.

Γεννήθηκε στις 21 Οκτώβρη του 1980 στην Ελλάδα. Μεγάλωσε με την μητέρα του και τον πατέρα του σε μία όμορφη ούτε μικρή ούτε μεγάλη πόλη και έχει μία αδερφή τρία χρόνια μικρότερη από αυτόν, τη Δανάη, με την οποία έχουν μια όμορφη σχέση (εξ αποστάσεως). Ήταν μέτριος προς καλός μαθητής και στα 18 του πέρασε στην ΑΣΟΕ. Μετακόμισε στην Αθήνα και έκτοτε δεν έχει ξαναμείνει με κάποιο οικογενειακό μέλος. Η διαμονή του στην Αθήνα διεκόπη για περίπου δύο χρόνια γιατί πήγε για μεταπτυχιακό στο Manchester, στην Αγγλία, όπου εξειδικεύθηκε και πήρε τον τίτλο Events Manager[3].

Αφού ταξίδεψε είδε πως είναι και η Αγγλία (που του άρεσε πολύ), αποφάσισε πως ήταν ώρα να επιστρέψει στην Ελλάδα, να ζήσει κοντά στους φίλους του κάτω από τον ήλιο και να μεγαλουργήσει, αφού όλα αυτά που μπορούσε να κάνει, εδώ δεν έχουν ξεκινήσει καν να γίνονται. Επέστρεψε λοιπόν, έπιασε ένα όμορφο και οικονομικό (μικρό) σπίτι στο Κουκάκι, όπου μπορούσε να μην χρησιμοποιεί αυτοκίνητο (γιατί δεν έχει), να μετακινείται εύκολα με το μετρό και τις ηλιόλουστες μέρες να χρησιμοποιεί το τρόλει με τον αροιθμό 15[4].

Εδώ και τρία χρόνια περίπου, αφού είχε περάσει από αρκετές δουλειές πρακτικής εξάσκησης και αφού είδε ότι μάλλον η Ελλάδα δεν είναι και το πιο πρόσφορο έδαφος για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα τόσο γρήγορα, αποφάσισε να πιάσει μια δουλειά σε μία εταιρία στατιστικών ερευνών μέχρι να μπορέσει να μαζέψει το κεφάλαιο για να ξεκινήσει κάτι δικό του ή να βρει κάποια εξωτερική συνεργασία που θα τον  ικανοποιήσει ή να χτυπήσει το τηλέφωνο μια μέρα και να του προσφέρουν την τέλεια θέση, στο τέλειο καινούριο μουσικό φεστιβάλ κάπου σε κάτι χωράφια και λίμνες στην Ελλάδα όπου οι μουσικοί θα είναι τα 15 μεγαλύτερα ονόματα της σύγχρονης παγκόσμιας σκηνής[5].

Η εταιρία είναι κάπου κοντά στη στάση Μέγαρο Μουσικής. Πέντε ημέρες την εβδομάδα πηγαίνει εκεί με το μετρό (εκτός αν έχει ωραία λιακάδα και όχι απεργία αν γίνεται...). Φτάνει στις 10 το πρωί και φεύγει στις 7 το απόγευμα αφού έχει μιλήσει άπειρες ώρες στο τηλέφωνο, γιατί έχει θέση τηλεφωνητή (μισθός 625 ευρώ-καλά είναι και αυτά). Μια μεγάλη καθημερινή απόλαυση για αυτόν είναι να πηγαίνει για μπύρες και αργότερα ίσως για ποτάκι (μαύρο ρούμι με φέτα πορτοκάλι), μετά τη δουλειά με τους φίλους του. Οι φίλοι του, ευτυχώς μένουν[6] αρκετά κοντά στην Αθήνα οπότε μπορεί να το κάνει αυτό αρκετά συχνά.

Τους τελευταίους περίπου έξι μήνες αφού χώρισε από την πιο μακροχρόνια σχέση του, η ζωή του έχει αρχίσει να αλλάζει. Στην πραγματικότητα, η ζωή του έχει αρχίσει να αλλάζει εδώ και περισσότερο καιρό και για αυτό άλλωστε χώρισε αλλά δεν το έχει καταλάβει ακόμα. Στην προσπάθειά του να δραστηριοποιηθεί εκτός σπιτιού και δουλειάς έχει διάφορα χόμπι (τα οποία ξεκινάει και αφήνει σε τακτά χρονικά διαστήματα). Τα σαββατοκύριακα για παράδειγμα, πηγαίνει σε ένα κοντινό γηπεδάκι και παίζει λίγο μπάσκετ με γνώριμα πρόσωπα από τη γειτονιά και καμία φορά με κάποιον φίλο του ή συνάδελφο. Στα πλαίσια της προσπάθειάς του για κοινωνική ευαισθητοποίηση και προσφορά είχε γραφτεί και στο El Sheff, όπου εξασκούσε την αγαπημένη του δραστηριότητα της μαγειρικής στοχεύοντας στην στήριξη των μεταναστών της πόλης. Η αλήθεια είναι ότι ούτε και αυτό κατάφερε να τον γεμίσει πολύ και τον τελευταίο καιρό όλο και κάποια δικαιολογία βρίσκει για να μην ξυπνήσει και το σαββατοκύριακο νωρίς.

Μη όντας ένα εξαιρετικά τακτικό άτομο στον προσωπικό του χώρο, αποφάσισε να βάλει σε τάξη την ζωή του, ξεκινώντας από την τακτοποίηση των αγαπημένων T-shirt του[7], τα όχι και πολλά τζίν του και τα (κυρίως δίχρωμα) παπούτσια του. Μη βρίσκοντας εκεί το νόημα της ζωής και αφού ήταν και χειμώνας και τον έπιασε μια διάθεση για χουχούλιασμα, αποφάσισε να κόψει τις καθημερινές βόλτες με τους φίλους του[8] και άρχισε να περνάει περισσότερο χρόνο μπροστά στον υπολογιστή του και το x-box. Έτσι ανανέωσε ή ξεκίνησε τη γνωριμία του με τους ήρωες του Lost, Dexter, True Blood, House, Braking Bad και Game of Thrones[9], πίνοντας σπιτικά καμιά μπίρα και καπνίζοντας και κανένα τσιγάρο κατά κύριο λόγο αθώου περιεχομένου.

Μια φορά στις τρεις - τέσσερεις εβδομάδες, βρίσκεται και με την παρέα του είτε για Pro, είτε για να παρακολουθήσουν τους μεγάλους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Συγχρόνως τα λένε και πάνε και μετά πάνε και για ποτό και κουβεντούλα. Η κουβέντα όμως έχει γίνει λίγο τυπική. Μη περιεκτική θα έλεγε κανείς. Τα περισσότερα τα λένε και καθημερινά στο chat. Μετά απλά σαν να λένε και να ξαναλένε τα ίδια και ο καθένας τα πολύ προσωπικά του τα κρατάει για τον εαυτό του.

Και όμως... είναι τόσα πολλά αυτά που θα ήθελε να πει αν είχε το χώρο και το χρόνο...

Και όμως, καθημερινά αντιμετωπίζει διάφορες καταστάσεις που τον ταράζουν. Στην δουλεία, στο μετρό, στον δρόμο, στο περίπτερο, στον καφέ, στο ταξί, στο internet, στις βραδυνές εξόδους. Παντού. Βλέπει να αλλάζει και δεν ξέρει πώς να το διαχειριστεί. Θέλει να το συζητήσει αλλά… κανένας δεν μπορεί/θέλει να ακούσει;

Ο Χρήστος καταλαβαίνει πια ότι δεν είναι αυτή η ζωή που είχε ονειρευτεί. Η ζωή που θα ήθελε να έχει. Αλλά δεν ξέρει και τι θα ήθελε. Θα μπορούσε να μαζέψει και τα πράγματά του και να φύγει για κάποια άλλη χώρα. Καλώς ή κακώς μάλλον δεν τον κρατάνε και πολλά πράγματα εδώ. Είναι ελεύθερος και δεν ξέρει πώς να διαχειριστεί ούτε την ίδια του την ελευθερία. Αυτό όμως τον θυμώνει. Όλα τον θυμώνουν. Ίσως τον στενοχωρούν[10]. Έχει αρχίσει να μην φέρεται όπως θα ήθελε. Για αυτό μένει στο σπίτι του λίγο πιο πολύ. Θεωρώντας τον εαυτό του ακατάλληλο για να παρουσιαστεί σε μία χαρούμενη παρέα. Πρέπει να βρει μια διέξοδο. Ξέρει ότι πρέπει να συζητήσει αλλά λίγο πιο απρόσωπα.

Η λύση που βρήκε είναι τα social media. Εκεί μπορεί να πει ότι θέλει. Να μιλήσει με πολλούς, γνωστούς και άγνωστους. Να μαζέψει απόψεις, να καταλάβει τι συμβαίνει στους άλλους και στον ίδιο του τον εαυτό. Μπορεί να θυμώνει όσο θέλει, να εκφράζεται όπως θέλει αλλά να το ελέγχει. Γιατί ο χρόνος που μεσολαβεί από την δημιουργία της παρορμητικής σκέψης η οποία μπορεί να φέρει το χάος έως το πάτημα του send, μπορεί να είναι αυτός ο πολύτιμος χρόνος της συνειδητοποίησης, η ευκαιρία του να ξανασκεφτεί και να καταφέρει να βρει τα πώς και τα γιατί του. Μπορεί να είναι η ευκαιρία να καταφέρει να επικοινωνήσει αυτό που έχει στο μυαλό του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Φιλτραρισμένο, αποκομμένο από τις υπερβολές, τις λέξεις που πληγώνουν και την κακία.

Παλιότερα σε τέτοιες στιγμές οι άνθρωποι έγραφαν γράμματα. Μέχρι να ολοκληρώσουν, το καλαθάκι των αχρήστων είχε γεμίσει με τσαλακωμένα χαρτιά. Και πόσες φορές έφτανε πραγματικά το γράμμα στα χέρια του παραλήπτη; Τώρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί το ηλεκτρονικό μέσο.

Η διαδικασία μπορεί να είναι απλή: Record/Replay/Cut/Paste/Move

                                        Enter/Send

                                        COMMUNICATE

---

[1] Λάθος: Εν προκειμένω ορίζεται ως μια αδιέξοδη κατάσταση όπου οι συνομιλητές έχουν ξεπεράσει τα σεβαστά decibel που χαρακτηρίζουν μια συνομιλία ανθρώπων, όπου χρησιμοποιούν εκφράσεις που δεν θα έπρεπε να είχαν ακούσει τα αφτιά τους, εκφράζουν ιδέες που δεν θα έπρεπε να έχουν γεννηθεί και όλα αυτά συμβαίνουν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που φαίνεται να μην έχει τέλος αφού οι επαναλήψεις των αυξανομένων σε φωνητική ένταση άνωθεν μοτίβων ακολουθούν μία κυκλική πορεία. Διαφορετικά: Λάθος = Τσακωμός.

[2] Χρήστος Αγγελίδης: Είναι μια φανταστική περσόνα που δημιουργήσαμε από το μυαλό μας με στόχο να πείσουμε τους άλλους ότι υπάρχει. Συνεπώς οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, γεγονότα ή καταστάσεις είναι εντελώς τυχαία και μάλλον έχει εξυπηρετήσει σωστά τον δραματουργικό της στόχο.

[3] Ο Χρήστος μη έχοντας ποτέ του κάποια ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική (ελλείψει ταλέντου και υπερβολικής εφηβικής διάθεσης για βόλτες με κοριτσάκια δεν στρώθηκε ποτέ τελικά να μάθει τύμπανα που έλεγε και ξανάλεγε) αποφάσισε να γίνει μάνατζερ για συναυλίες κάτι το οποίο θα τον κρατούσε κοντά σε αυτό που το άρεσε και θαύμαζε (καινούρια μουσική και κοριτσάκια).

[4] Τρόλει 15: Πετράλωνα-Δικαστήρια-Ελευθερίου Βενιζέλου. Πολύ όμορφη διαδρομή αρκεί να μην χρειαστεί να το χρησιμοποιήσεις σε μέρες με απεργία του μετρό ή σε περιπτώσεις μεγάλης βιασύνης.

[5] Το τελευταίο σκέλος της πρότασης θα έπρεπε να είναι υποσημείωση, αλλά ο Χρήστος πραγματικά θα το ήθελε αυτό κάπου βαθιά μέσα του, οπότε δικαιωματικά βρίσκεται στο κυρίως σώμα του κειμένου.

[6] Μένουν: Διόρθωση: Έμεναν έπρεπε να γράφει εκεί αλλά επειδή ο Χρήστος δεν θέλει ακόμα να παραδεχτεί ότι έχουν μετακομίσει σε λίγο πιο οικογενειακές περιοχές ο ένας με την νυν γυναίκα του, η άλλη με τον γκόμενο και το αναμενόμενο παιδάκι στην κοιλιά, και οι λοιποί  τέσσερεις ζευγαρωμένοι μεταξύ τους με μία γάτα ή ένα σκύλο και ανάγκη για κήπο, χρησιμοποιούμε το ρήμα σε παροντικό χρόνο.

[7] T-Shirts του: Όλα φέρουν μια χαρακτηριστική στάμπα η οποία απεικονίζει κάτι σχετικό με κόμικ, κάποιον υπερήρωα και γενικώς θεωρούνται απλά, καλόγουστα και με μία δόση χιούμορ.

[8] Οι οποίοι ουδεμία διάθεση δεν είχαν για βολτούλα και ποτάκια.

[9] Ας μην αναφερθούμε επίσημα και στην παρέα που του κάνουν τα βυζ..ά και οι κώ..οι του Porn Hub, όχι για λόγους πουριτανισμού αλλά καθαρά για λόγους σεβασμού κάποιων προσωπικών δεδομένων του ανθρώπου.

[10] Όχι. Τον θυμώνουν, αλλά δεν θέλει να το παραδεχτεί.